Αριστερόχειρες, της Νεφέλης Μαϊστράλη
Θέατρο Μπέλλος
Ομάδα 4Frontal
Σκηνοθεσία: Θανάσης Ζερίτης
Είδα πέρυσι την παράσταση "Αριστερόχειρες" (που παίζεται φέτος για δεύτερη χρονιά) και ήταν από τις αγαπημένες μου.
Το κεντρικό θέμα του έργου είναι μια άγνωστη (σε μένα) ιστορία του εμφυλίου: το "παιδοφύλαγμα" της Βασίλισσας Φρειδερίκης, δηλαδή οι κατασκηνώσεις/στρατόπεδα στα οποία η κυβέρνηση έβαλε δια της βίας τα παιδιά των ανταρτών.
Η παράσταση αποτελείται από διαφορετικές ιστορίες, βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα, που αρχικά δεν μοιάζουν να συνδέονται μεταξύ τους, αλλά σιγά σιγά συνδέονται μέσω του κεντρικού θέματος, οπότε μην παραξενευτείτε στην αρχή (ή παραξενευτείτε, δεν θα σας πω εγώ τι θα κάνετε).
Τα ιστορικά ντοκουμέντα που συνέλεξε η Νεφέλη Μαϊστράλη είναι συγκλονιστικά. Αξίζει να δείτε την παράσταση μόνο και μόνο για αυτό: θα μάθετε κομμάτια της ελληνικής ιστορίας που "θάφτηκαν", γιατί κανείς δεν ήθελε να τα συζητήσει μετά τον εμφύλιο, όμως εξηγούν πολλά από τα προβλήματα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας.
Παρόλο που το πλαίσιο του έργου είναι ο εθνικός διχασμός, η παράσταση καταφέρνει να σε αφήσει στο τέλος με το αισιόδοξο αίσθημα ότι η συμφιλίωση είναι εφικτή.
Οι τραγικές στιγμές εξισορροπούνται με τις κωμικές, που πηγάζουν αυθόρμητα μέσα από τις καταστάσεις που ζουν οι χαρακτήρες του έργου.
Και μια και είπα για χαρακτήρες, αν κάτι ξέρει να κάνει καλά η ομάδα 4Frontal είναι να στήνει χαρακτήρες επί σκηνής. Είναι ένας από τους λόγους που πηγαίνω στις παραστάσεις τους έχοντας τυφλή εμπιστοσύνη: ξέρω ότι στο κομμάτι της υποκριτικής δεν θα με απογοητεύσουν. Οι 5 ηθοποιοί έκαναν από 2-3 ρόλους ο καθένας και ήταν όλοι υποκριτικά άψογοι.
Δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω κάποιον, αλλά με κέρδισε λίγο παραπάνω ο μαθητής/τρόφιμος που έπαιξε ο Χάρης Κρεμμύδας.
Η Νεφέλη Μαϊστράλη ήταν θεά ως Βασίλισσα Φρειδερίκη, ακόμα θυμάμαι το βλέμμα και το μειδίαμά της! (Η οποία και έγραψε το έργο και παίζει σε αυτό, με επιτυχία και στα δύο.)
Πολύ ιδιαίτερος ρόλος είναι και η Ελληνοαμερικάνα που πέρυσι ερμήνευσε η Ελένη Κουτσιούμπα και φέτος ερμηνεύει η Ελένη Βλάχου.
Τα σκηνικά ήταν λιτά και λειτουργικά. Δύσκολα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, καθώς οι αλλαγές σκηνών στο έργο είναι πολλές και γρήγορες.
Μην σας τρομάξει η υπόθεση του έργου. Η παράσταση κυλάει ευχάριστα, δεν θα καταλάβετε πότε πέρασε η ώρα. Μόνη παρενέργεια: θα σας βάλει σε σκέψεις, οπότε καλό είναι να πάτε με παρέα για να την συζητήσετε μετά.
