Η μάνα είναι μάνα ρε
Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Ίρις Κατσούλα
Ομάδα Fem Tettix
HGW std.
Με δυό λέξεις: μεταμοντέρνα σάτιρα.
Την Ίριδα Κατσούλα και την Αγγελική Γρηγοροπούλου, τον πυρήνα των Fem Tettix, τις γνώρισα σε ένα Bob Festival, όπου παρουσίασαν ένα προσχέδιο του έργου τους “Αφρική ή πώς να θάψετε τον νεκρό αδελφό σας”. Λάτρεψα από την πρώτη στιγμή το χιούμορ τους, αλλά και την δουλειά τους στην υποκριτική. Πήγα στο νέο τους έργο “Η μάνα είναι μάνα ρε” έχοντας μεγάλες προσδοκίες και δεν διαψεύστηκα.
Τα πρώτα 20 λεπτά δεν σταμάτησα να γελάω. Όταν τελείωσε η παράσταση είχα γελάσει τόσο πολύ, που οι κοιλιακοί μου πονούσαν σαν να είχα πάει γυμναστήριο.
Το έργο είναι πρακτικά μια ανοιχτή θεατρική πρόβα. Μια θεατρική ομάδα ανεβάζει ένα έργο του ‘70 χρησιμοποιώντας (ή αντιγράφοντας) μοντέρνες θεατρικές φόρμες και προσπαθεί να μιλήσει για σύγχρονα θέματα. Είναι ένα έργο εμφανώς αυτοσαρκαστικό, εμπλουτισμένο με βαθύτερα νοήματα. Σατιρίζει την σύγχρονη διαδικασία παραγωγής μιας παράστασης, με πολυεπίπεδο χιούμορ. (Όπου με το “πολυεπίπεδο” εννοώ ότι έχει και ψαγμένα αστεία, αλλά και βασικά.)
Σατιρίζει την “άποψη” της σκηνοθέτριας, που ενίοτε μπερδεύει τους ηθοποιούς, την δυσκολία του ηθοποιού να βρει τον ρόλο, τις ζήλιες μεταξύ των συντελεστών της παράστασης, τις τεχνικές συγκεκριμένων σκηνοθετών, την δυσκολία παρουσίασης στο σήμερα ενός κειμένου που γράφτηκε πριν 50 χρόνια.
Βασικά, τα έχουν ήδη γράψει επακριβώς οι συντελεστές της παράστασης:
“Πρόκειται για μία σκληροπυρηνική κωμωδία, ωδή στη σοβαροφάνεια με την οποία αντιλαμβανόμαστε την τελετουργία της πρόβας.” - Ναι.
“Μία αυτοσαρκαστική σάτιρα που παρότι δεν τηρεί τους όρους της πολιτικής ορθότητας, σέβεται απόλυτα της αξίες που πρεσβεύει.” - Ναι.
“Καυτηριάζει τον έμμεσο και τον άμεσο ρατσισμό που επωάζεται στις μέρες μας,” - Ναι.
“παρουσιάζει τον τρόμο των νέων καλλιτεχνών μπροστά στο cancel culture” - Ναι.
“και ξεμπροστιάζει τη δήθεν ευαισθησία και αλληλεγγύη που εκφράζεται στα social media και λησμονείται εντός ολίγων ημερών.” - Ναι.
“Μία “meta” επιθεώρηση που απευθύνεται στους μυημένους στο θεατρικό «γίγνεσθαι» θεατές, αλλά και σε όλους όσους είναι πρόθυμοι να κάψουν κάποια εγκεφαλικά κύτταρα.” - ΝΑΙ και ΝΑΙ.
Επίσης, “Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΓΥΜΝΟ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ” - Ναι.
Ο πολυχώρος HGW ταιρίαζει απόλυτα στις ανάγκες του έργου, καθώς θυμίζει πολύ περισσότερο χώρο πρόβας και εντάσσει αμέσως τους θεατές στο κλίμα της παράστασης.
Είναι ένα ιδιαίτερο έργο που θα το ευχαριστηθείτε πάρα μα πάρα πολύ αν ανήκετε στον θεατρικό χώρο ή έχετε εμπειρία από θεατρικές πρόβες.
